Ik weet het nog goed, mijn kinderen waren bijna 4 en bijna 3. Ze renden met veel lawaai door het huis en overal lag speelgoed. En met overal, bedoel ik ook écht overal. Zelfs bij de wc. De stofzuiger lag nog midden in de kamer en de vaatwasser was half uitgepakt. Ik wilde met het huishouden bezig, maar ik was vooral bezig met billen afvegen, ruzies oplossen, speelgoed repareren (op één of andere manier krijgen mijn kinderen alles kapot) en natuurlijk zeggen wat er allemaal niet mag.
Een gewone dinsdagochtend en het was nog niet eens half 10. Ik zuchtte, pakte mijn koffie, nam een slok en ja hoor… hartstikke koud… Ik plofte op een stoel en legde mijn hoofd in mijn handen. En dan ook nog die vreselijke hoofdpijn erbij. Ik ging maar eens op zoek naar paracetamol.
Moeder zijn is niet altijd leuk
Herkenbaar? Zo’n ochtend? Vrijwel elke moeder die ik spreek, heeft dit soort dagen. De een vaker dan de ander. En dat hangt af van allerlei zaken die bepalen hoe lekker je in je vel zit. Ikzelf was in deze periode net aan het herstellen van een flinke infectieziekte. Ik was echt behoorlijk ziek geweest. Ik kon niet meer werken en heb de zorg van mijn kinderen vaak uit handen moeten geven. Ook het huishouden was een enorme opgave. Gelukkig knapte ik best weer goed op en wilde ik graag zoveel mogelijk weer zelf doen met de kids en het huishouden. Maar jeetje, wat was het soms pittig.
Mijn kinderen zijn echt fantastisch hoor. Ze waren toen 3 en 4 (nu 6 en 7) en kunnen heerlijk samen spelen. Ze hebben veel fantasie en zijn over het algemeen hartstikke vrolijk. Maar ik moet eerlijk zeggen: soms vind ik het lastig. Constant klaarstaan, altijd je eigen activiteiten onderbreken omdat je kinderen je nodig hebben, en altijd koude koffie. En daarbij komt nog de druk van ‘ik moet morgen weer werken, dus die wasmand moet vandáág leeg! En wat gaan we deze week eigenlijk eten?’
En natuurlijk, er zijn heel veel goede dagen. Maar er zijn ook van die dagen waarop het allemaal niet zo lekker lukt. En dan voel ik me een slechte moeder. Zo’n moeder die alleen maar ‘nee!’ roept, bozig is en met rust gelaten wil worden. Terwijl dat helemaal niet is wie ik ben!
Volwassen zijn
In de maanden dat ik ziek was, heb ik ontdekt dat rust echt belangrijk is. Niet een beetje, maar écht belangrijk. Ik merkte het gelijk: als ik te weinig rust nam en te veel wilde (een soort chronische aandoening die ik heb), werd ik gelijk teruggefloten met hoofdpijn. En wat heb ik een hoofdpijn gehad.
Uiteindelijk moest ik echt accepteren dat ik niet zoveel kon als ik wilde. En ik voelde pas dat dat echt een belangrijke les is voor me, toen ik weer hersteld was. Want ja, hoe geef je dat vorm als je weer fitter wordt en je weer van alles ‘moet’? Soms overweldigde dat me een beetje. Al die taken die bij het moederschap en bij volwassen zijn horen, het is soms lastiger dan ik had verwacht. Maar ik heb er op mijn manier wel een weg in gevonden.
Maar hoe dan?
Ik heb ontdekt dat mediteren me echt helpt. Het helpt me om meer bij mezelf te zijn en dat gevoel van overweldigd zijn zakt dan snel weg. Ik sta elke ochtend erg vroeg op en als iedereen dan nog slaapt, mediteer ik en neem ik echt tijd voor mezelf. Ik start de dag goed op, dat voelt echt lekker! Het lukt niet elke dag, maar dat is wel mijn streven. Ik ben maar gestopt met mezelf op mijn kop te geven als het niet gelukt is. Want als ik het als doel stel, wil ik het ook gelijk goed doen. Herkenbaar?
Wat ik ook lekker vind om te doen, is schrijven. En dan geen hoogstaande verhalen, maar gewoon even van me af schrijven wat me bezighoudt. Zorgen, gedachten. En dat maakt eigenlijk heel vaak dat ik de dingen weer in perspectief kan zien. Soms geef ik mezelf geen tijd om te schrijven, want: druk, druk, druk. Maar op een of andere manier gaat alles nét wat soepeler als ik toch even schrijf. Ik zou heel graag mooie gedichten willen schrijven (hallo perfectionisme!), maar ook dat heb ik nu eerst maar weer los gelaten. Die hoge lat hangt soms behoorlijk in de weg!
Hoe creëren anderen hun rustmoment?
Ik deel dit met je, omdat ik je wil laten weten dat je niet de enige bent die soms overweldigd is door het moederschap of het volwassen leven. Het is oké om dat te voelen, om van die dagen te hebben. Het gaat weer voorbij, ook al lijkt het soms niet zo. Probeer ook eens te schrijven en mediteren en merk op wat het voor je doet. En geef jezelf de tijd om ermee te experimenteren. Het hoeft niet gelijk elke dag en het hoeft al helemaal niet perfect.
Op Instagram vroeg ik mijn volgers een paar weken wat ze doen als ze behoefte hebben aan rust en ontspanning. En daar kwam een mooi lijstje uit:
- Lekker rommelen in huis: je kast opnieuw indelen, je accessoires opnieuw een plekje geven.
- Een boek lezen met een lekker bakkie koffie of thee.
- Yoga met een youtube video.
- Tekenen met een lekker muziekje op.
- Schrijven over wat er in je leeft of wat je bezighoudt.
- Iets bakken of koken.
- Wandelen
Wees af en toe eens niet nuttig
Doe gewoon iets waar JIJ zin in hebt. En nee, het hoeft niet nuttig te zijn! Misschien moet ik zelfs zeggen: het MAG niet nuttig zijn. Want ja, ik herken het hoor. Bijvoorbeeld: ik vind dat ik even mag relaxen, maar dan lees ik een boek met een onderwerp waar ik in mijn praktijk wat aan heb. Dan heb ik het gevoel dat ik toch nog nuttig bezig ben. Terwijl ik er echt nog meer van kan genieten als ik iets doe wat ik echt leuk vind én wat lekker niet nuttig is!
Dus laten we afspreken dat je deze week een paar keer iets gaat doen voor jezelf. Iets waar JIJ blij van wordt en… iets wat totaaaaal niet nuttig is!
Enne.. heb je behoefte aan tips over mediteren of schrijven? Laat het me dan weten, ik heb ondertussen al aardig wat uitgeprobeerd, dus je hoeft echt het wiel niet opnieuw uit te vinden. Stuur me een DM op Instagram of stuur me een mailtje!
Wat is jouw strategie?
Ik ben benieuwd, is mijn verhaal herkenbaar? Welke dingen zorgen ervoor dat jij je overweldigd voelt? En wat doe jij om weer tot jezelf te komen? Hoe plan jij een rustmoment in op je drukke dagen? Laat het weten, want misschien hebben we wat aan elkaars ideeën! Ik ga in elk geval elke dag mediteren deze week én extra wandelen. Heb ik heus geen tijd voor, maar als dat het geval is, weet ik al dat ik er júíst tijd voor moet maken. En jij?