Met je kind in gesprek – interview!

In gesprek met je kind

Het is soms best lastig om over emoties of gebeurtenissen te praten met je kind. Soms wil je kind gewoon niet praten, of kan hij of zij de juiste woorden niet vinden. Vandaag heb ik een mooie oefening om eens samen met je kind te doen!

Interview je kind: op een speelse manier in gesprek met je kind

Vertel je kind dat jij hem of haar komt interviewen. Dit spelelement breng je erin om de druk er wat af te halen. (Extra tip: Knutsel eerst samen een microfoon. Als hij af is, doe je alsof je op het idee komt om je kind te interviewen.)

Ik heb een lijstje met vragen voor je die je je kind eens zou kunnen stellen. Stel je kind de vragen en luister goed. Vraag soms door, maar vul niet in voor je kind. Ter verduidelijking: de kern is dus om te luisteren en door te vragen, maar niet om te corrigeren of ‘ja maar, weet je nog toen dit of dat gebeurde’. Het gaat erom dat je met oprechte interesse en met volle aandacht je kind bevraagt. 

En daarna krijgt je kind het lijstje met vragen en mag hij of zij jou de vragen stellen!

Leer je kind beter kennen

Je zult zien dat de vragen opbouwen in diepgang. Het doel van dit interview is niet om een specifieke gebeurtenis te bespreken, maar om gewoon te kletsen en je kind beter te leren kennen. Sommige kinderen zullen lekker veel vertellen, anderen zijn niet zo van de lange antwoorden. Als je kind niet zo’n prater is, kun je na een antwoord zeggen: ‘Oh, vertel eens?’ Of: ‘Oh, vertel daar eens wat meer over?’ In mijn praktijk gebruik ik deze ‘tactiek’ ook veel en het werkt top! En laat af en toe een stilte vallen. Dat vinden wij vaak moeilijk, maar het werkt heel goed. Vul de stilte dus niet gelijk op, stel niet gelijk nog een vraag, maar laat de stilte er even zijn. Soms hebben kinderen (en volwassenen!) die stilte even nodig. 

Op deze manier kun je natuurlijk je hele gezin bij langs gaan en iedereen interviewen. Daarna kun je samen een paar leuke vragen met elkaar bespreken, zoals de vraag over de toekomst of de vraag over of je veranderd bent. Leuk om samen over te praten! 

Interviewvragen om met je kind in gesprek te gaan

✨Op school ben ik goed in…
✨Op school ben ik niet zo goed in…
✨Wat ik leuk vind aan mezelf is…
✨Wat ik niet zo leuk vind aan mezelf is…
✨Ik ben goed in…
✨Ik ben niet zo goed in…
✨Waar ik trots op ben is…
✨Deze drie woorden passen bij mij…
✨Wat zou je anders doen als je het afgelopen jaar nog eens over mocht doen? 
✨Hoeveel punten geef je jezelf dit jaar/deze week/deze maand/vandaag op een schaal van 0 tot 10? Waarom? 
✨Denk je dat je de afgelopen tijd veranderd bent?
✨Mis je weleens iemand?
✨Wat zouden anderen zeker moeten weten van jou?
✨Wat zou je willen veranderen aan jezelf?
✨Wat zou je in de toekomst willen bereiken?

Veel plezier met interviewen! En laat me weten hoe het ging, ik ben heel benieuwd!

Volg me op Instagram voor meer tips

Ben je nieuwsgierig naar meer tips? Of wil je meer weten over kinder- of oudercoaching? Volg me dan op instagram: www.instagram.com/kindercoach.bijbettie! Leuk je daar te zien! 

3 tips om je kind te helpen met zelfvertrouwen

3 tips om je kind te helpen met zelfvertrouwen

In mijn praktijk én in de klas zie ik het regelmatig: kinderen die zichzelf niet durven te zijn. Meestal zijn het rustige kinderen die zich terugtrekken. Die vaak alleen staan in de pauze. Ze doen weleens een poging om mee te doen, maar dat lukt vaak nét niet. Het zijn de kinderen die op school veel opkroppen en thuis kunnen ontploffen. Of de kinderen die in de klas soms in tranen zijn over schijnbaar kleine dingen. Het zijn kinderen die thuis soms ook niks vertellen. Die liever alleen op hun kamer zitten.

En wat maak je je als ouder dan zorgen. Je ziet je kind als het ware kleiner worden. Weinig met andere kinderen spelen. Bozig, verdrietig. En dat doet pijn, want je weet vaak niet hoe je het op moet lossen. En dat wil je juist zo graag; dit oplossen voor je kind. Maar hoe? Door te praten? Maar dat willen veel kinderen niet.

Wat goed is om te weten: dit kan gewoon een fase zijn. Vooral als je kind tussen de 8/9 en 11 is. In deze leeftijd gaan kinderen door een grote ontwikkelingsfase waarbij ze heel erg ontdekken hoe groot de wereld eigenlijk is en ze zich afvragen wat hun plek is.

In mijn praktijk zie ik veel kinderen in deze 9-jaarsfase en er zijn een aantal dingen die ik eigenlijk altijd doe. Ik deel ze graag met je.

Zelf aan de slag voor meer zelfvertrouwen

1. Lichaamstaal

Kijk naar de lichaamstaal van je kind. Hangt het hoofd wat naar beneden? Schouders naar beneden? Gekromde rug? Kijken vanonder de wimpers? Kinderen zijn zich er vaak niet bewust van dat ze dit doen en welke uitstraling dit geeft.

Doen:

Ga eens met elkaar oefenen om op verschillende manieren te lopen. Het liefst ook een beetje gek: alsof je over ijs moet lopen, alsof je een heel oud omaatje bent, alsof je een clown bent, alsof je door de poep loopt. En dan: alsof je bang bent. En als laatste: alsof je zelfverzekerd, stoer en trots op jezelf bent. Laat je kind een idool noemen om hierbij te helpen. Een persoon die volgens jouw kind zelfverzekerd, stoer en trots op zichzelf is. En bespreek dan eens hoe dat eruitziet en vooral hoe het overkomt als je iemand zo ziet lopen. Welk verschil het maakt om zelfvertrouwen uit te stralen, te glimlachen, rechtop te staan. Misschien wil je kind dit op straat of op school weleens oefenen. Kijken of het verschil maakt.

2. Focus op wat er goed gaat

Focus op talenten en kwaliteiten en niet op wat niet lukt. Ga op ontdekkingsreis: wat kun je goed? Natuurlijk komen er dan antwoorden als ‘dansen’, ‘rekenen’ of ‘lezen’. Maar zoek juist door naar die onderliggende talenten. Want juist die unieke eigenschappen kun je inzetten om datgene waar je tegenaan loopt te overwinnen. Denk aan: vriendschap sluiten, begripvol zijn, oplettend zijn, enthousiast zijn, goed kunnen luisteren, over je gevoel kunnen praten, goed na kunnen denken, plannen maken, ideeën bedenken, creatief zijn, liefdevol zijn, handig zijn.

Doen:

Een leuke opdracht is om thuis allemaal (ja, óók papa en mama) eens na te denken over welke kwaliteiten je hebt. Al die kwaliteiten kun je per persoon op een blad verzamelen. Daarna leg je de papieren omgekeerd op tafel met je naam erop. Iedereen krijgt een pen en schrijft dan op de papieren van alle anderen de talenten die jij bij de ander ziet. Je schrijft dus niks op je eigen blad. Als iedereen klaar is, zoek je je eigen blad weer op. En nu komt het leukste! Je blad bekijken. Aan de ene kant staat wat jij hebt opgeschreven en op de andere kant staan de kwaliteiten die anderen in jou zien. Deze oefening deed ik ook altijd met mijn groep op school en het was altijd een feestje!

3. Schrijven

Kinderen die bij mij in de praktijk komen mogen altijd een mooi opschrijfboekje uitzoeken. Ze nemen het boekje mee naar huis om het als dagboekje te gebruiken. Ze krijgen er wel 2 opdrachten bij:

– Schrijf al je talenten en kwaliteiten erin, ook de dingen die je misschien later nog ontdekt bij jezelf.

– Schrijf elke dag een paar dingen op die goed gingen en waar je dankbaar voor bent.

Het is verbazingwekkend hoe goed zoiets makkelijks zó goed werkt. Als je een tijdje niet lekker in je vel zit, is het zo makkelijk om alleen maar de negatieve dingen te zien. De dingen die mislukken. En door jezelf te dwingen om ook positieve dingen te zien en op te schrijven, wordt het steeds ietsje makkelijker om je focus te verleggen en je te realiseren dat er ook altijd fijne, leuke, mooie dingen zijn. Soms duurt het even, maar soms gaat de shift ook heel snel. Alles is oké. En ook eerlijk zijn over de zorgen die hebt en de dingen die niet goed gaan is enorm belangrijk. Dus dat is soms ook fijn om van je af te schrijven. Zolang je ook altijd maar even weer de focus verlegt naar het mooie, goede, fijne in je dag.

Laat me weten hoe het jullie vergaat! Ik ben heel benieuwd! Veel succes én plezier!

Overweldigd zijn: hoe ga je daarmee om?

Overweldigd zijn

Ik weet het nog goed, mijn kinderen waren bijna 4 en bijna 3. Ze renden met veel lawaai door het huis en overal lag speelgoed. En met overal, bedoel ik ook écht overal. Zelfs bij de wc. De stofzuiger lag nog midden in de kamer en de vaatwasser was half uitgepakt. Ik wilde met het huishouden bezig, maar ik was vooral bezig met billen afvegen, ruzies oplossen, speelgoed repareren (op één of andere manier krijgen mijn kinderen alles kapot) en natuurlijk zeggen wat er allemaal niet mag.

Een gewone dinsdagochtend en het was nog niet eens half 10. Ik zuchtte, pakte mijn koffie, nam een slok en ja hoor… hartstikke koud… Ik plofte op een stoel en legde mijn hoofd in mijn handen. En dan ook nog die vreselijke hoofdpijn erbij. Ik ging maar eens op zoek naar paracetamol.

Moeder zijn is niet altijd leuk

Herkenbaar? Zo’n ochtend? Vrijwel elke moeder die ik spreek, heeft dit soort dagen. De een vaker dan de ander. En dat hangt af van allerlei zaken die bepalen hoe lekker je in je vel zit. Ikzelf was in deze periode net aan het herstellen van een flinke infectieziekte. Ik was echt behoorlijk ziek geweest. Ik kon niet meer werken en heb de zorg van mijn kinderen vaak uit handen moeten geven. Ook het huishouden was een enorme opgave. Gelukkig knapte ik best weer goed op en wilde ik graag zoveel mogelijk weer zelf doen met de kids en het huishouden. Maar jeetje, wat was het soms pittig.

Mijn kinderen zijn echt fantastisch hoor. Ze waren toen 3 en 4 (nu 6 en 7) en kunnen heerlijk samen spelen. Ze hebben veel fantasie en zijn over het algemeen hartstikke vrolijk. Maar ik moet eerlijk zeggen: soms vind ik het lastig. Constant klaarstaan, altijd je eigen activiteiten onderbreken omdat je kinderen je nodig hebben, en altijd koude koffie. En daarbij komt nog de druk van ‘ik moet morgen weer werken, dus die wasmand moet vandáág leeg! En wat gaan we deze week eigenlijk eten?’

En natuurlijk, er zijn heel veel goede dagen. Maar er zijn ook van die dagen waarop het allemaal niet zo lekker lukt. En dan voel ik me een slechte moeder. Zo’n moeder die alleen maar ‘nee!’ roept, bozig is en met rust gelaten wil worden. Terwijl dat helemaal niet is wie ik ben!

Volwassen zijn

In de maanden dat ik ziek was, heb ik ontdekt dat rust echt belangrijk is. Niet een beetje, maar écht belangrijk. Ik merkte het gelijk: als ik te weinig rust nam en te veel wilde (een soort chronische aandoening die ik heb), werd ik gelijk teruggefloten met hoofdpijn. En wat heb ik een hoofdpijn gehad.

Uiteindelijk moest ik echt accepteren dat ik niet zoveel kon als ik wilde. En ik voelde pas dat dat echt een belangrijke les is voor me, toen ik weer hersteld was. Want ja, hoe geef je dat vorm als je weer fitter wordt en je weer van alles ‘moet’? Soms overweldigde dat me een beetje. Al die taken die bij het moederschap en bij volwassen zijn horen, het is soms lastiger dan ik had verwacht.  Maar ik heb er op mijn manier wel een weg in gevonden.

Maar hoe dan?

Ik heb ontdekt dat mediteren me echt helpt. Het helpt me om meer bij mezelf te zijn en dat gevoel van overweldigd zijn zakt dan snel weg. Ik sta elke ochtend erg vroeg op en als iedereen dan nog slaapt, mediteer ik en neem ik echt tijd voor mezelf. Ik start de dag goed op, dat voelt echt lekker!  Het lukt niet elke dag, maar dat is wel mijn streven. Ik ben maar gestopt met mezelf op mijn kop te geven als het niet gelukt is. Want als ik het als doel stel, wil ik het ook gelijk goed doen. Herkenbaar?

Wat ik ook lekker vind om te doen, is schrijven. En dan geen hoogstaande verhalen, maar gewoon even van me af schrijven wat me bezighoudt. Zorgen, gedachten. En dat maakt eigenlijk heel vaak dat ik de dingen weer in perspectief kan zien. Soms geef ik mezelf geen tijd om te schrijven, want: druk, druk, druk. Maar op een of andere manier gaat alles nét wat soepeler als ik toch even schrijf. Ik zou heel graag mooie gedichten willen schrijven (hallo perfectionisme!), maar ook dat heb ik nu eerst maar weer los gelaten. Die hoge lat hangt soms behoorlijk in de weg!

Hoe creëren anderen hun rustmoment?

Ik deel dit met je, omdat ik je wil laten weten dat je niet de enige bent die soms overweldigd is door het moederschap of het volwassen leven. Het is oké om dat te voelen, om van die dagen te hebben. Het gaat weer voorbij, ook al lijkt het soms niet zo. Probeer ook eens te schrijven en mediteren en merk op wat het voor je doet. En geef jezelf de tijd om ermee te experimenteren. Het hoeft niet gelijk elke dag en het hoeft al helemaal niet perfect.

Op Instagram vroeg ik mijn volgers een paar weken wat ze doen als ze behoefte hebben aan rust en ontspanning. En daar kwam een mooi lijstje uit:

  • Lekker rommelen in huis: je kast opnieuw indelen, je accessoires opnieuw een plekje geven.
  • Een boek lezen met een lekker bakkie koffie of thee.
  • Yoga met een youtube video.
  • Tekenen met een lekker muziekje op.
  • Schrijven over wat er in je leeft of wat je bezighoudt.
  • Iets bakken of koken.
  • Wandelen

Wees af en toe eens niet nuttig

Doe gewoon iets waar JIJ zin in hebt. En nee, het hoeft niet nuttig te zijn! Misschien moet ik zelfs zeggen: het MAG niet nuttig zijn. Want ja, ik herken het hoor. Bijvoorbeeld: ik vind dat ik even mag relaxen, maar dan lees ik een boek met een onderwerp waar ik in mijn praktijk wat aan heb. Dan heb ik het gevoel dat ik toch nog nuttig bezig ben. Terwijl ik er echt nog meer van kan genieten als ik iets doe wat ik echt leuk vind én wat lekker niet nuttig is!

Dus laten we afspreken dat je deze week een paar keer iets gaat doen voor jezelf. Iets waar JIJ blij van wordt en… iets wat totaaaaal niet nuttig is!

Enne.. heb je behoefte aan tips over mediteren of schrijven? Laat het me dan weten, ik heb ondertussen al aardig wat uitgeprobeerd, dus je hoeft echt het wiel niet opnieuw uit te vinden. Stuur me een DM op Instagram of stuur me een mailtje!

Wat is jouw strategie?

Ik ben benieuwd, is mijn verhaal herkenbaar? Welke dingen zorgen ervoor dat jij je overweldigd voelt? En wat doe jij om weer tot jezelf te komen? Hoe plan jij een rustmoment in op je drukke dagen? Laat het weten, want misschien hebben we wat aan elkaars ideeën! Ik ga in elk geval elke dag mediteren deze week én extra wandelen. Heb ik heus geen tijd voor, maar als dat het geval is, weet ik al dat ik er júíst tijd voor moet maken. En jij?

Hoezo een blog?

Bij Bettie Coach Coevorden - Hoezo een blog?

Hoera, mijn eerste blog! In deze blog wil ik je graag wat meer vertellen over mijzelf én de reden van m’n blog. En laat ik dan maar gelijk beginnen met dat laatste.

Waarom een blog?

Misschien volg je me al een tijdje op Instagram of Facebook. Dan weet je dat ik regelmatig posts schrijf over coaching en mijn praktijk. Ook geef ik graag tips en deel ik ervaringen met je. Ik merk alleen dat ik op social media niet alles kwijt kan. Ik moet me houden aan een maximaal aantal tekens en vaak past mijn verhaal niet in één post. Dan kun je denken: ‘Bettie, schrijf dan toch eens wat beknopter!’ Maar weet je, dat lukt me dus niet zo best! Ik geef graag uitgebreide tips en wil graag alles kwijt kunnen en dat lukt gewoon niet altijd in een post. Dus, vandaar een blog! Kan ik lekker van me afschrijven! En hopelijk kan ik jullie inspireren, tips geven of zorgen voor herkenning in het hele opvoedgebeuren. Want laten we eerlijk zijn, dat opvoeden is niet altijd even makkelijk!

Wie ben ik?

Maar wie ben ik dan eigenlijk? Nou ja, ik ben dus Bettie en mijn praktijk heet Bij Bettie. 🙂 Lekker makkelijk te onthouden hè? De naam van mijn praktijk was best een dingetje trouwens hoor. Toen ik een paar jaar geleden wilde starten, kwam ik maar niet op een goede naam. Ik wilde iets wat knusheid en veiligheid uitstraalde. Ik zag een soort zolder voor me met schapenkleedjes, kussentjes en kaarsen. Een plek helemaal voor jou, waar je je helemaal veilig en geborgen voelt. Maar alle namen die ik bedacht waren het nét niet; ‘de coachzolder’, ‘jouw plekje’, ‘coachhuis’… Ik kwam er gewoon niet uit.

Ik zette de intentie dat de perfecte naam me gewoon te binnen zou schieten. Want al het brainstormen en ‘nu-ga-ik-ervoor-zitten-en-bedenk-ik-gewoon-die-naam’-momenten hadden me nog niets opgeleverd. Maar toen! Ik weet het nog precies! Ik was met mijn zusje op een netwerkborrel, de avond was afgelopen en we liepen naar de kapstokken. Ik weet nog precies waar ik stond toen het me opeens te binnen schoot.

‘Bij Bettie’

Ik kon niks anders meer bedenken. Dit moest het worden. Ik wilde eigenlijk helemaal geen praktijknaam met mijn eigen naam erin. Maar, er was gewoon geen andere optie meer. En het grappige was dat iedereen aan wie ik de naam vertelde, gelijk enthousiast was. Nou ja, dat moest het worden dus. Bij Bettie. Want in mijn praktijk kom je ook echt bij mij. Geen schapenkleedjes en kussentjes, maar wel die veilige plek en geborgenheid. Je mag helemaal jij zijn hier. Dus ja, dat is het verhaal achter de naam van mijn praktijk.

Wie ben ik – deel 2

 Maar eigenlijk wilde ik je dus wat meer over mijzelf vertellen. 🙂 Ik zal beginnen met wat wapenfeiten. Dus, daar komt-ie!

  • 38 jaar (op dit moment in juni 2022)
  • Ik woon al mijn hele leven in Coevorden.
  • Ik woon samen met mijn man Emiel en onze twee kinderen, Nina en Tijn. Nina is 7 en Tijn is 6.
  • Ik hou enorm van lezen.
  • En kletsen.
  • En chocola.
  • We hebben sinds kort een kitten! Ze heeet Molly en de kinderen zijn helemaal dol op haar. En wij ook! Behalve dat ze graag in het gordijn van mijn praktijk klimt. Daar ben ik minder dol op.
  • Naast mijn werk in mijn praktijk ben ik al zo’n 15 jaar leerkracht in het basisonderwijs. Ik werk dus al jaren met kinderen en ouders.
  • Ik hou absoluut niet van sporten. Ik ben ook niet competitief. Ik ben nu sinds een jaar aan het crossfitten met personal training. Dat bevalt goed, m’n personal trainer is top. Maar leuk… Nee. Zinvol en effectief, dat is wel.
  • Ik ben dol op chocola. Oh, dat had ik al gezegd.
  • Ik heb lipoedeem. Een chronische aandoening in mijn benen en billen. Google er maar eens op als je meer wilt weten. Of vraag me ernaar, ik zal je in deze blog niet vermoeien met alle details.
  • De muziek van Fia zet ik graag op als ik aan het koken of schoonmaken ben. Prachtige liedjes!

En aangezien een blog betekent dat ik lekker lang kan schrijven, schrijf ik nog even door! Want ik wil ook nog graag met je delen wat ik doe als coach. Ik ben namelijk kindercoach, oudercoach, Nine Star Ki-coach én energy healer. Dat is een behoorlijk rijtje en ik zal je nu geen uitgebreide uitleg geven van elke aspect. Maar ik wil je wel graag kort vertellen wat ik doe in mijn praktijk en waarmee je bij mij terecht kunt.

Mijn praktijk

Eigenlijk draait het in mijn praktijk om jou en je kind. In mijn praktijk wil ik graag dat jij dichter bij jezelf komt. En dat je kind dichterbij zichzelf komt. En dat doe ik op verschillende manieren. En die manieren zijn ook weer prachtig te combineren.

Tijdens kinder- en oudercoaching praten we, doen we spellen waarmee je inzicht krijgt in jezelf, en doen we visualisaties om te onderzoeken wat er op een diepere laag speelt. Ik begeleid je hierin, maar heb niet de waarheid in pacht. Ik loop als het ware naast je en kijk met je mee. Ik leg samen met jou dingen bloot, we onderzoeken overtuigingen, en gaan op zoek naar talenten en kwaliteiten. En natuurlijk kun je opvoedvragen stellen en kijken we naar patronen en gedrag binnen jullie gezin.

Daar past Nine Star Ki ook weer prachtig bij, want NSK is een fantastische tool om jezelf beter te leren kennen. Wie ben jij eigenlijk? Wat is je blauwdruk? Wat is de gebruiksaanwijzing van je kind? Hoe zit die gezinsdynamiek in elkaar? Over Nine Star Ki zal ik nog een aparte blog schrijven, maar als je al nieuwsgierig bent, kijk dan vooral vast op de website onder het kopje Nine Star Ki.

Energy healing is ook weer één van de tools die ik gebruik om jou te begeleiden naar jezelf. Energy healing is een momentje voor jou, waarin je kunt ontspannen en tot rust kunt komen. Ik schoon je energiesysteem op en vul het aan waar het nodig is. Met energy healing kunnen blokkades opgeschoond worden en gaat de energie in jouw systeem weer stromen. En dit kan overigens ook bij kinderen! Ook daar zal ik nog eens een aparte blog over schrijven.

Zelfvertrouwen

Bij Bettie is dus een plek waar jij welkom bent om jezelf te ontdekken. Waar je kind zichzelf beter kan leren kennen. En daar krijg je zelfvertrouwen van! Je staat sterker in je schoenen. Je maakt makkelijker keuzes. Je weet wat je nodig hebt. Je houdt je beter vast aan je grenzen en je voelt die grenzen ook beter aan. Ik begeleid je en loop naast je mee. Ik ben er voor je. Of voor je kind. Of voor jullie samen! En dat doe ik ook graag met een beetje humor en lichtheid. 🙂

Ik hoop dat ik je met deze blog een beeld heb gegeven van mijzelf en mijn praktijk. Als je vragen hebt, laat me dat dan vooral weten! Je kunt me altijd mailen of me een berichtje sturen via het contactformulier.