Month: October 2022

Vandaag wil ik je wat ideeën geven om lekker samen met je kind te doen. Na schooltijd, vlak voor het naar school gaan, na het avondeten.. Het maakt niet uit wanneer, maar het is gewoon soms fijn om even samen wat te ondernemen, te lachen en… het hoofd leeg te maken! Je kind ontlaadt en jij ook. Probeer het gewoon eens uit! 

1. Ga lekker samen uitbeelden!

Als je gaat uitbeelden, heb je je lijf nodig. Het zorgt ervoor dat je buiten de kaders bezig bent (als je de juiste opdrachten gebruikt). Het is creatief en het kan niet anders dan dat je samen moet lachen! Een paar ideetjes:

• Doe alsof je een citroen eet.
• Loop als een bange leeuw.
• Doe alsof je Sinterklaas bent die struikelt.
• Loop alsof je door de poep loopt.

2. Maak een krastekening

Ga lekker los op een groot blad, het liefst met wasco, want dat krast zo lekker. Even alles eruit krassen!

3. Teken je eigen unieke fantasiedier

Sommige kinderen kunnen uren tekenen, maar soms is het zonder eigen idee lastig om te beginnen. Teken daarom eens een fantasiedier. Deze tekenopdracht is zo leuk omdat je samen kunt praten over de kracht van dieren. Kiest je kind bijvoorbeeld voor de sterke poten van olifant? Waarom? Heb je wat meer kracht nodig? Of voel je je juist heel krachtig? Tekent je kind een zacht velletje, of juist harde schubben? En praat eens over wat de dieren die je kind tekent, goed kunnen. Kan jouw kind dat ook goed? Vraag er eens op door. Zo ontstaat er misschien zomaar een mooi gesprek. Want: praten gaat vaak makkelijker als je ook iets anders doet. 

4. Ga wat kinderyoga-oefeningen doen

Op YouTube en internet zijn leuke yoga-oefeningen voor kinderen te vinden. En Helen Purperhart heeft verschillende, mooie kaarten die je kunt kopen. Erg fijn om samen te doen! Onze kinderen vinden het erg leuk, vooral als ik meedoe natuurlijk. Het voordeel van kinderyoga is dat het een mooie combinatie is van beweging, lichaamsbewustzijn en ademhaling (dus rust). Echt een aanrader! 

5. Zet een muziekje aan en…

Dans! Spring! Beweeg! Zing mee! Lekker hard die muziek, en swingen samen! Go go go!

Veel plezier!

Heeft je kind ’s ochtends moeite met opstarten? Geen zin in school? En hoor jij jezelf alweer je kind aansporen om door te eten? De dag begint dan al met gedoe en gemopper, niet heel fijn.

In deze blog heb ik een tip voor je om de dag met je kind positief te beginnen. En je hebt gelijk een gespreksstarter! Het kost wel even wat voorbereiding, want je hebt kwaliteitenkaartjes nodig. Die maak je natuurlijk heel gemakkelijk zelf, door kwaliteiten en talenten op briefjes te schrijven en die briefjes in een bakje of potje te bewaren. Onderaan deze blog heb ik wat inspiratie voor de kaartjes voor je gezet! 

Wat ga je doen met de kwaliteitskaartjes?

Elke ochtend laat je je kind blind 3 kaartjes pakken. Lees samen de kwaliteiten en laat je kind ze op volgorde leggen: van wat past het meest bij me tot wat past het minst bij me. Praat er even over, vraag waarom dit ene kaartje achteraan ligt en vooral waarom die ene vooraan ligt en het meeste past. En bekrachtig je kind daarin! Praat over een situatie waarin dat talent naar voren kwam. En vraag dan hoe je kind dit talent kan inzetten op school of juist thuis of tijdens muziekles of sporten. Laat hem of haar daar zelf een antwoord op bedenken en help eventueel met nog een voorbeeld. Spreek af dat je kind dit talent heel goed gaat onthouden vandaag en het gaat gebruiken. En vraag aan ‘t eind van de dag natuurlijk hoe dat ging!

Zo begin je de dag superpositief en praat je over wat je kind goed kan! Je kind denkt zelf na over zijn talenten en hoort van jou natuurlijk ook dat hij of zij ergens heel goed in is. Wat een fijn begin van de dag!!

Inspiratie voor je eigen talentenkaartjes:

behulpzaam – praten – veelzijdig – blij – duidelijk – betrouwbaar – verantwoordelijk – zorgzaam – gezellig – leergierig – troosten – aan anderen denken – precies – eerlijk – zeggen waarom ik iets vind – grenzen stellen – vooruitdenken – naar mijn gevoel luisteren – sterk – vrienden maken – opruimen – luisteren – delen – oplossingen bedenken – netjes – ideeën – volhouden – stoer – plannen maken – voor mezelf opkomen – positief – ………….(vul vooral zelf aan!)

Veel plezier en laat me vooral weten hoe het ging! En heb je vragen, stel ze gerust!

Toen je kind nog een jaar of 6 was, ging het zo makkelijk. De ene dag speelde ze met Jort, de andere dag met Fiene en echt heel vaak met Iris, want ja, dat waren beste vriendinnen natuurlijk. Maar nu, wat een gedoe is het soms! Meiden die over elkaar roddelen, opeens hoort Iris er niet meer bij, en een week later is het Fiene die niet mee mag doen. Je snapt er niks meer van! Kinderen en vriendschap, het lijkt opeens veel ingewikkelder te zijn.

Als je het bovenstaande herkent, is de kans groot dat je kind zo’n 8 of 9 jaar is. In die fase wordt vriendschap vaak opeens ‘een ding’, en iets wat verdriet kan veroorzaken. En dat wil je als ouder niet, een verdrietig kind. Maar ja, hoe kun je helpen? Wat kun je doen? 

Kinderen en vriendschap: verwarring, verdriet en gedoe

Alle kinderen tussen de 8 en 10 (soms 11) jaar zullen een keer ‘gedoe’ hebben met andere kinderen. Dat komt doordat kinderen zich opeens bewuster worden van de wereld om zich heen en zich afvragen wat hun plekje is. Ineens moet de groepsvorming opnieuw vastgesteld worden. Wie ben ik en waar hoor ik? Elk kind vraagt zich dat onbewust af en elk kind gaat er anders mee om. De één zorgt dat hij of zij er sowieso bij hoort en zal een grote mond opzetten om zijn of haar plek te waarborgen. De ander zal zich gaan voegen naar anderen, om erbij te kunnen horen. Weer een ander trekt zich terug, om maar niet gekwetst te worden. En de vierde weet het niet en probeert alle opties uit. 

Zo kunnen kinderen enorm in de war zijn en zich verdrietig voelen, omdat ze niet mee mochten doen of omdat ze het gevoel hebben dat anderen over hen praten. Ze kunnen ook boos worden en ‘wraak’ willen nemen, door anderen buiten te sluiten. Maar wat kun je als ouder doen? Tja, voor je kind is het allang fijn dat jij hem of haar begrijpt. Dat je snapt hoe verwarrend dit kan zijn. Misschien weet je nog iets van deze fase toen je zelf 8 of 9 was en kun je er iets over delen met je kind. En, wat heel belangrijk is, is dat je kind weet dat alle andere kinderen hier ook mee worstelen. Dat is geen excuus om iemand buiten te sluiten, maar vaak ziet je kind dan heel snel dat die pester zelf eigenlijk ook heel onzeker is. En dat biedt alweer ruimte en lucht. 

Weten wie je bent

Kinderen vinden het vaak heel fijn om hiermee bezig te zijn en te snappen waarom pestgedrag en buitensluiten gebeurt. En het is goed als ze weten wat ze zelf kunnen doen om hun plekje te vinden. Een tipje van de sluier: weten wie je zelf bent is the big secret! Weten wat je leuk vindt, waar je goed in bent, waar je minder goed in bent en wat je belangrijk vindt. Als je dat weet, kun je voor jezelf makkelijker beslissen waar je aan mee wilt doen en waar je je grenzen stelt. 

Wil je meer weten? Lees dan ook eens mijn blog over de 9-jaarsfase. Of neem contact met me op als je vragen hebt of wel wat hulp kunt gebruiken.

Onlangs was onze 5-jarige enorm verdrietig. Ze had een speelgoedje laten vallen en we konden er niet meer bij. Tranen, snot, hysterisch schreeuwen. The works. Mijn eerste reactie zou zijn: ‘Stil maar, geeft niks, kan gebeuren, komt wel goed, je hebt genoeg speelgoed.’ Dat soort zinnen zijn vast herkenbaar; we roepen ze als ouder allemaal. En dat is oké! 

Maar, ik hield me in en deed het volgende. Ik nam haar op schoot en vroeg wat er gebeurd was. Ze vertelde huilend en snikkend wat er gebeurd was. Ik knuffelde haar en zei niks. Ze huilde gewoon door. Ik zei iets van: ‘Je bent verdrietig hè?’ ‘Jaaahaaaaahaaaa’ was zo ongeveer het antwoord. Ik bleef haar knuffelen en ze bleef huilen. Het duurde even maar toen werd het huilen wat rustiger en… wat deed ze tot mijn verbazing? Ze begon ideeën te spuien over hoe we het konden oplossen.

Ik moest m’n lachen inhouden, want de ideeën waren briljant én onhaalbaar. Denk aan: ‘Misschien kunnen we de hijskraan van hierachter vragen of hij het eruit wil halen?’ En: ‘Misschien kan ik vrienden worden met een vogel, zodat die het voor me kan pakken.’ En: ‘We kunnen een boom planten, dan kunnen de takken zo groeien dat het een trap wordt en dan kan ik erbij!’

Ik knikte, luisterde, murmelde wat bevestigends en bleef haar knuffelen. Toen werd ze steeds rustiger en kon ze weer gewoon praten. Ze moest zelfs even weer lachen. Papa had al beloofd dat hij het speelgoedje misschien wel kon redden, maar niet vandaag. Dus toen begon ze daarover en kwam haar realiteitszin weer naar boven. Ze kon weer helder denken, snapte dat we het nu niet konden oplossen en… ging weer spelen! Ze liet het compleet los! Dit hele proces duurde denk ik zo’n 10 minuten tot een kwartier. 

Wauw… Ik was zo onder de indruk van het proces en van hoe mijn dochter omging met het verdriet. En, ik hoefde echt niks te doen. Nou ja, knuffelen en luisteren. Maar eigenlijk was dat alles. Ik hoefde alleen maar aanwezig te zijn, zodat zij door haar verdriet heen kon.

Ik vat het nog even voor je samen in stappen. Als je kind verdrietig is, volg dan deze stappen:

• Knuffel je kind.
• Bevestig dat je snapt hoe je kind zich voelt. (‘Je bent verdrietig hè?’) Zo voelt je kind zich begrepen. 
• Knuffel je kind en doe niks. Echt, bijt op je lip, zet je tanden op elkaar. Je hoeft niks te zeggen, niks te doen, behalve er liefdevol te zijn. 
• Laat je kind al zijn of haar verdriet eruit gooien, hoelang dat ook duurt. 
• Luister naar je kind, mompel wat bevestigends, laat gewoon weten dat je luistert en je kind hoort. 
• Blijf knuffelen en niks doen. 
• Als je merkt dat je kind rustig wordt en weer helder kan nadenken, kun je weer wat meer in gesprek gaan. 
• Laatste stap: wees verbaasd over hoe snel je kind het verdriet loslaat! En pak koffie of thee en geef jezelf een schouderklopje voor je geduld! 

Heb je vragen? Laat het me dan weten. Ik denk graag met je mee.

En volg je me al op Instagram? Daar deel ik veel tips en informatie over opvoeding, ouderschap en kindercoaching!